Pansin ko sa sarili ko e parang iba ako sa mga normal na tao dahil parang minsan di nila ako naiintindihan. Minsan nga ang mga kaibagan ko ay nagagalit na pala. Siguro sanay lang akong prangka at seryoso sa Buhay dahil narin siguro sa hirap ng aming buhay, kailangang maging practical.
Ngunit sa isang tao lang ako nag-iiba, sa taong mahal ko ng lubos ngunit di nya alam. Ayaw kong ipakita yun dahil ayaw kong umasa. Mahal ko man siya pero kailangang kontrolin ang sarili bagamat kailangan ko ring protektahan siya sa mga kapatid niya na nang bubully sa kanya dahil sa akin. Gusto kong kumawala sa pag ibig ko sa kanya ngunit pilit kaming pinaglalapit ng tadhana. Gusto kong umalis sa aming bayan dahil sa kanya, ngunit di ko ma gawa.
Ayaw kong umamin na baliw na Ako sa kanya pero talagang nakikita at nararamdaman ko ang mga sintumas na obsess na ako a kanya.hahai
No comments:
Post a Comment